Meistaradeild Evrópu 1997-1998

Draumurinn um sæti í Meistaradeild Evrópu varð að veruleika með sigri á Granitas Kaunas en ljóst var að afar kostnaðarsamt verkefni væri þó framundan og það varð svo sannarlega raunin þegar dregið hafði verið í riðla. Andstæðingar KA voru nefnilega Króatíska liðið Badel 1862 Zagreb, Slóvenska liðið Celje Pivovarna Lasko og Ítalska liðið Generali Trieste. Það biðu því löng ferðalög sem og erfiðir andstæðingar en lið Badel hafði leikið í úrslitum keppninnar á síðustu leiktíð og Celje er eitt af stórveldum handboltans.

Heimasíða KA hafði þetta að segja um dráttinn á sínum tíma: "Þetta gat ekki farið öllu verr fyrir KA, dýr ferðalög og fyrirsjáanlegt stórtap á dæminu í heild. Við þessu er þó ekkert að gera , ekki er hægt að velja sér mótherjann sjálfur.

Forsvarsmanna KA bíður mikil vinna og höfuðverkur við fjárhagshliðina, leikmanna bíða erfiðir leikir sem þeir munu örugglega læra mikið af og það eina sem við óbreyttir áfhorfendur á Akureyri getum gert og verðum að gera er að troðfylla KA-Heimilið í öllum leikjunum þrem og létta þannig róðurinn fyrir KA eins og hægt er. En mikið andsk... var þetta svekkjandi niðurstaða, eins og fyrir laxveiðimann að koma heim með þrjá marhnúta eftir að hafa eytt miklu púðri og fyrirhöfn í veiðileyfi og búnað."

Það var því á brattann að sækja fyrir hið unga lið KA sem mætti þó hvergi bangið í þetta skemmtilega verkefni. Fyrsti leikur var heimaleikur gegn Celje sem varð hörkuleikur, gestirnir leiddu 12-13 í hléinu og fóru að lokum með 23-26 sigur af hólmi. Alls ekki slæm frumraun á stóra sviðinu.

Í kjölfarið komu tveir útileikir, í Króatíu tapaði liðið 36-23 gegn Badel og í Ítalíu þurfti liðið að sætta sig við 30-24 tap. Þá var komið að heimaleiknum gegn liði Badel og eftir hörku fyrri hálfleik var staðan 11-12 en gestirnir unnu svo 23-28 sigur. Í síðasta útileiknum fékk liðið skell gegn Celje 31-18.

Sigtryggur Albertsson átti stóran þátt í fyrsta sigri KA í Meistaradeild Evrópu

KA liðið var þó staðráðið í að enda þátttöku sína á að brjóta annað blað og verða fyrst íslenskra liða til að vinna leik í Meistaradeildinni. Verkefnið var þó erfitt þar sem Generali Trieste átti enn möguleika á að fara uppúr riðlinum með sigri. Trieste hóf leikinn betur og hafði þriggja marka forystu, 4-7, um miðjan hálfleikinn. Þá fór að ganga betur í sóknarleik KA ásamt því að vörnin náði betur saman og þegar sjö mínútur voru til loka fyrri hálfleiksins hafði KA náð að vinna upp forskot gestanna í stöðunni 8-8 en staðan í hálfleik var 8-9 fyrir gestina.

KA liðið mætti ákveðið í síðari hálfleikinn og jafnaði á ný í stöðunni 11-11. Í kjölfarið kom öflugur kafli liðsins þar sem varnarleikurinn og markvarsla Sigtryggs var það öflug að gestirnir skoruðu ekki mark í 10 mínútur. KA komst því í 18-14 og útlitið ansi gott fyrir síðustu átta mínútur leiksins. Ítalirnir gáfust þó ekki upp og þeir munnkuðu muninn í 19-18, Heimir Örn Árnason skoraði er rétt rúm mínúta lifði leiks. Gestirnir minnkuðu aftur muninn en KA vann að lokum 21-19 sigur með marki Sigtryggs úr aukakasti er leiktíminn var liðinn. Karim Yala og Halldór Jóhann Sigfússon voru markahæstir með 6 mörk, Jóhann Gunnar Jóhannsson 3, Sverre Andreas Jakobsson 2, Björgvin Þór Björgvinsson 1, Hilmar Bjarnason 1, Heimir Örn Árnason 1 og Sigtryggur Albertsson 1 mark auk þess að verja 16 skot.

Mikill hiti var í leiknum og er sigur KA liðsins var í höfn trylltist lið Trieste en með tapinu var liðið úr leik. Þeir hópuðust að dómurum leiksins og áttu gæslumenn KA-Heimilisins í fullu fangi með að verja þá. Ítalirnir létu ekki staðar numið, þeir reyndu að hindra nokkra leikmenn KA liðsins að ná til búningsherbergja og loks hrinti einn leikmaður liðsins Árna Stefánssyni aðstoðarþjálfara KA liðsins. Í kjölfar þess þustu hópar leikmanna liðanna að og úr urðu talsverðar stimpingar sem voru mjög í anda leiksins sjálfs.

En KA-liðið gat verið ánægt með sína framgöngu í keppninni. Hið unga lið hafði brotið blað með þátttöku sinni sem og með að sækja sigur í keppni þeirra bestu. Til marks um styrk andstæðinga þess fóru bæði Badel og Celje í undanúrslit keppninnar þar sem þau mættust. Þar hafði Badel betur og lék því til úrslita annað árið í röð. Liðið lék reyndar til úrslita þrjú ár í röð, í öll skiptin þurfti liðið að sætta sig við tap gegn Barcelona sem vann keppnina fimm ár í röð, 1996, 1997, 1998, 1999 og 2000.